De dag van de liefde? Daar word ik, Anne, eigenlijk niet zo warm van. Te commercieel, te bedacht, te Amerikaans. Liefde zit ‘m voor mij juist in alledag, in plaats van op 14 februari. Met familie en vrienden samen zijn bijvoorbeeld. Of – en dat zal sommigen misschien verrassen – tijdens interviews op het werk. Als tekstschrijver interview ik een heleboel mensen over uiteenlopende verhalen. De mooiste verhalen hebben één gemene deler: de liefde.
Zo interviewde ik bijvoorbeeld Samuel Torres, een ambitieuze kerel van Braziliaanse komaf die de carrièreladder van Kuehne+Nagel aan gort beklimt. Samuels wieg stond in Brazilië, in een kansarm deel vlak bij de sloppenwijken van São Paolo. Het lukte hem om als stagiair aan de slag te gaan bij Kuehne+Nagel in Brazilië. Door allerlei kansen die hij bij de lurven pakte, is hij inmiddels manager Accounting and Reporting in Nederland. Zijn toekomstdroom is kraakhelder. Als het aan hem lag, sprak ik met de toekomstige CFO van het bedrijf. Indrukwekkend!
Waar die liefde dan in zit? Het gesprek ging over kansen krijgen van een werkgever en daar ultiem dankbaar voor zijn. Omdat hij als kleine jongen nooit had gedacht dat dít mogelijk zou zijn. Dat hij zijn collega’s binnen de organisatie ook deze kansen wil geven, omdat ‘je héél ver kunt komen als je leidinggevende in jou gelooft’.
Het gesprek ontroerde mij en hem het meest toen we de liefde voor zijn familie bespraken. Dit vertelde hij daarover:
‘Ik kom uit een liefdevol, maar arm gezin. Mijn moeder was naaister en mijn vader had allerlei verschillende baantjes om de eindjes aan elkaar te knopen. Inmiddels heb ik een huis gekocht, heb ik een gelukkige relatie en ondersteun ik mijn familie in Brazilië op financieel gebied. Mijn moeder gaat zelfs naar school. Ze is als vijftigjarige gestart op de universiteit. Ze zegt dat ik haar heb geïnspireerd om te groeien. Dat doet veel met me. Als kind, maar ook nu nog, probeer ik altijd de best mogelijke zoon voor mijn ouders te zijn.’
Aan mij de taak om dit liefdevolle verhaal eer aan te doen op papier. Ik was dolblij met zijn reactie:
‘I really loved it! I know it’s difficult to summarize 30 minutes of conversation, but it turned out great! Thanks for treating my story with such respect! :)’
Daar doe je het toch voor? Dit vind ik liefde voor het vak. En dat heb ik, alle dagen van het jaar!
P.S.: Benieuwd naar het hele verhaal van Samuel? Neem eens een kijkje door op deze pdf te klikken van het interview! Interview Samuel Torres