In onze nieuwe rubriek ‘TextVast Toert’ laten we onze tekstschrijvers aan het woord. We crossen namelijk het hele land door om de mooiste verhalen op te halen. Maar wat is ons verhaal? Hoe ervaren wij al die verschillen avonturen? In deze rubriek vertellen we wat we allemaal meemaken. Onze Eveline trapt af.

‘Wil je een bewoner van Volksbelang interviewen die een bijzondere hobby heeft? Toen het me gevraagd werd, dacht ik direct: leuk! Niet wetend wat ik precies moest verwachten, liep ik een aantal dagen later naar Roberts woning. ‘Jij komt mijn spullen bewonderen?’, zegt hij, terwijl hij me voor zijn deur opwacht. Als die openzwaait, kijken een beeld van Betty Boop en een antieke paspop me aan. Dan weet ik: hier kun je eeuwig blijven rondkijken. Aan iedere muur, op alle tafels, in kasten en op stoelen: overal staan nostalgische spullen.’

Vluchtgedrag

‘Vijf minuten later zijn we misschien drie meter opgeschoven, de woonkamer heb ik nog niet bereikt. Over alle spullen wil ik vragen stellen en over alles heeft Robert ook iets te vertellen. Van het enorme bord met het Alfa Romeo-logo tot een schilderij waarop zijn moeder staat. Als we de woonkamer bereiken en plaatsnemen op de bank, vertelt Robert me ook nog eens zijn indrukwekkende levensverhaal. Als tiener wordt hij in Zuid-Afrika door zijn vader uit huis gezet. Hij gaat terug naar Nederland waar zijn leven vooral bestaat uit rondzwerven en kraken. Tot hij in dit huis komt te wonen. Voor hem is het verzamelen van spullen dan ook een manier om niet te veel aan zijn verleden te hoeven denken, vertelt hij eerlijk.’

Dansen op muziek

‘Als ik naar een poster van The Beatles wijs – een van de lievelingsbands van mijn ouders – is het gesprek over muziek gestart en gaat de platenkast open. We luisteren naar ‘It’s a hard days night’ van The Beatles. ‘Hebben de buren geen last van het geluid?’, vraag ik voorzichtig. Robert antwoordt: ‘Dat heb ik mijn buurvrouw weleens gevraagd. Toen zei ze: nee, ik dans op je muziek in de keuken.’ Met die mooie woorden in gedachten loop ik naar huis. Geweldig dat ik voor mijn werk op zulke bijzondere plekken kom, met al even bijzondere mensen.’

Scroll naar pagina 6 om het artikel te lezen dat Eveline heeft geschreven.